Dit menszijn is een herberg

Het gedicht De herberg van Rumi is een oefening in zelfcompassie

Lieve jij,

Het gedicht De Herberg van Rumi over zelfcompassie wordt ook nu nog vaak gebruikt om te omschrijven hoe je met je gedachten en gevoelens kan omgaan. Maar “Verwelkom ze, ontvang ze allen gastvrij,” dat is niet hoe ik met mijn binnenwereld omging. De donkere gedaante, schaamte en het venijn (in de vorm van kleinerende woorden zoals “het lukt je toch niet”) waren niet iets waar ik blij mee was. Ik wilde er liever vanaf en hield ze angstvallig verborgen voor de buitenwereld. Misschien herken je dat wel.

En toch is gastvrij ontvangen wat er nodig is om te groeien als mens. In de woorden van Gendlin: “wat je in jezelf negeert en afgescheiden houdt, dát blijft hetzelfde; als je het doorvoelt, kan het veranderen”. Maar er blij mee zijn is waarschijnlijk wat te sterk uitgedrukt. Gelukkig kan het ook anders, maar eerst wat meer achtergrond over hoe ongastvrijheid er vaak uitziet.

De herberg als metafoor

In het gedicht schrijft RUMI over een herberg. Stel je eens voor dat er mensen aan de deur staan van jouw herberg (of AirBnB om het meer van deze tijd te maken). Normaal gesproken zou je de deur openen en iedereen verwelkomen als gasten. Je geeft ze te eten en drinken, je luistert naar hun reisverhalen en brengt ze onder in je mooiste kamers. Tenminste als je echt een herberg hebt.

3 manieren van ongastvrij zijn

Je had het vast al geraden. De herberg in dit gedicht is een metafoor voor jouw lijf. Hoe ga jij om met de ‘gasten’ in de herberg van jouw binnenwereld? Meestal wil je dat ‘gasten’ met ongemakkelijke gevoelens, zoals irritatie, boosheid of teleurstelling, weggaan, toch?  Ik zet drie manieren hoe je ongastvrij kan zijn naar jezelf voor je op een rijtje:

  1. Je probeert de ‘gasten’ buiten de deur te houden. Stel je jezelf maar voor terwijl je die deur uit alle macht dicht duwt. Misschien komt er ergens een arm of been tussenuit.
  2. Je probeert de ‘gasten’ te negeren of te overstemmen (“het valt allemaal wel mee” of “aan de andere kant is er ook ….”) als ze per ongeluk toch binnen zijn gekomen.
  3. Je stop je ze ergens ver weg (in de kelder of de bezemkast) en je gooit de sleutel weg.

En soms is het een mix van deze drie: je wilt de teleurstelling niet opmerken (1), maar als het er dan toch is komt er zo’n goedprater (2): “het is misschien maar beter zo”.

De herberg

Dit menszijn is een herberg, elke dag weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid, een flits van inzicht komt als een onverwachte gast.

Verwelkom ze, ontvang ze allen gastvrij!
De donkere gedaante, schaamte, het venijn…Wees blij met iedereen die langskomt.

Ze zijn stuk voor stuk gestuurd om jou als raadgevers te dienen.

RUMI

Oefenen met zelfkompassie

Blij zijn met die ‘gasten’ is dus misschien wat veel gevraagd, maar er is een andere manier om de zelfcompassie uit de De Herberg van Rumi in je dagelijks leven te brengen. Probeer het is met aanvaarden. Je hoeft het namelijk niet leuk, goed of slecht te vinden wat je voelt. We blijven even bij de metafoor van de herberg: Je bent benieuwd. Stel je voor dat je in een herberg werkt en er komt iemand naar je balie toe. Je hebt nog geen idee wat die persoon komt doen. Misschien heeft hij een vraag, misschien een compliment of wil jij iets anders weten. Je zegt hallo en wacht vervolgens af met een open houding. Je bent benieuwd!

Diezelfde houding doet dus wonderen als je het toepast op je binnenwereld. Aanvaarden. Je hoeft er helemaal niks van te vinden. De kunst is om er zonder oordeel, dus zonder blij óf boos te zijn, bij te zijn. Dan heb je de eerste belangrijke stap gezet.

En nu jij

Kijk maar eens hoe dat voor je werkt als je een stemmetje van binnen hoort of een ongemakkelijk gevoel opmerkt. Hallo zeggen zonder iets te willen of te verwachten: “Hallo, ik merk je op”. En niet ontmoedigd raken als het niet meteen lukt, want ook hiervoor geldt ‘oefening baart kunst’ Het ongastvrij zijn heb je tenslotte ook niet in 1 dag geleerd.

Wil je dit eens in de praktijk wil proberen? Je bent welkom op de 2e woensdag van de maand in mijn online herberg bij Ruimte om stil te staan, een online Focusing oefening. Gratis en vrijblijvend. Lees er hier meer over.

Suzanne Ogier Begeleiding en Training Teamontwikkeling, facilitator van heisessies, strategie bijeenkomsten, teambijeenkomsten
Lieve groet,
Suzanne

P.s. Ken je een of twee mensen in jouw omgeving die baat kunnen hebben bij mijn blogs? Misschien een vriendin, collega of je zus? Aarzel dan niet om deze blog door te sturen. 

Wil je mijn volgende blog liever direct in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan nu in voor mijn maandelijkse nieuwsbrief.

Dit menszijn is een herberg

Zelfcompassie begint met een open deur. Het gedicht de Herberg van Rumi vertaalt naar het dagelijks leven van nu...

Wat is er nu aan de orde?

Heb jij ook een popcorn-brein, vol ideeën die blijven oppoppen? Ontdek hoe je rust en focus vindt met een simpele oefening uit Focusing...

Van irritatie naar inzicht: De kracht van pauzeren

Een kleine pauze kan voorkomen dat een irritatie uitgroeit tot een conflict. Ontdek hoe vertraging helpt om irritatie te transformeren...